در گذشته، در بازار اصفهان، بعضي كسبه زبان مخصوصي براي خود وضع نموده بودند كه وقتي مشتري غريبه داشتند مطالب خود را به آن زبان مي گفتند. از جمله بزازها ، صراف ها و غيره كه به اسم زبان زرگري معروف بوده كه بالاخص اين زبان براي بچه ها كه بعضي مطالب را از آنها پنهان مي داشته اند، بسيار كارايي داشته است.نحوه تكلم به اين زبان بدين صورت بوده كه پهلوي هر حرف متحركي، حرف"ز" را با حركت همان حرف سابق تكرار مي كرده اند. مثلا جمله "من مي خواهم" را مي گفته اند" مَزَن، مي زي، خازا، هَزَم"